Pośród kniei głębokich,
 Gdzie żaden człowiek od wieków nie wtargnął,
 Tam prawa prastare trwają
 I duchów chóralne śpiewy ,których nikt już nie słyszy
 Tam jeszcze za głęboką mgłą
 Echa bitew rozbrzmiewają z zamierzchłej przeszłości.
 Dźwięk oręża jęki wojenne.
 Może we mgle tej pośród kniei zapomnianych,
 Stoi jeszcze święty posąg...
 Może tam jest ostatnia Arkona...
 Tak mało spuścizny zostało po Ojcach
 Tak mało wiedzy o pogańskich czasach
 Tak dawno obca kultura jak pasożyt przypełzła i trwa do dziś
 Już czas zniszczyć chrześcijańskie rządy
 Już czas spalić ostatni krzyż
 By wiara Ojców wróciła nowa-silniejsza.