Ағиҙелдә йөрһәң ине,
Ҡамыштан кәмә үреп;
Былбыл булып, гөлгә ҡунып,
Һөйләшһәң ине күреп.

Ағиҙел буйында
Йәйәү йөрөйһөм килә;
Һөйә микән, һөймәй микән,
Шуны беләһем килә.

Аҡлы күлдәк еңе тар,
Ең осонда хаты бар;
Хатын уҡып ҡарағастын —
Һөйәм тигән һүҙе бар.

Ағиҙел күпере,
Суйынмы әллә сылтырай;
Ҡаш аҫтында ике күҙе
Ынйы кеүек йылтырай.

Ағиҙелдән кәмә килә
Ҡылдай нескә эҙ менән;
Йәнем, ниңә хәтрең ҡалды
Уйнап әйткән һүҙ менән?!

Ағиҙел буйында
Йәйәү йөрөйһөм килә;
Һөйә микән, һөймәй микән,
Шуны беләһем килә.