И туган тел, и матур тел, әткәм-әнкәмнең теле! 
Дөньяда күп нәрсә белдем син туган тел аркылы.
Иң элек бу тел белән әнкәм бишектә көйләгән, 
Аннары төннәр буе әбкәм хикәят сөйләгән.
И туган тел! Һәрвакытта ярдәмең белән синең, 
Кечкенәдән аңлашылган шатлыгым, кайгым минем.
И туган тел! Синдә булган иң элек кыйлган догам:
Ярлыкагыл, дип, үзем һәм әткәм-әнкәмне, ходам!
Как ты прекрасен! Целый мир в твоем богатстве
я постиг!
Качая -колыбель, тебя мне в песне открывала мать, 
А сказки бабушки потом я научился понимать.
Родной язык, родной язык, с тобою смело шел я
вдаль,
ты радость возвышал мою, ты просветлял мою печаль.
Родной язык, с тобой вдвоем я в первый раз
молил творца: — О боже, мать мою прости, прости меня,
прости отца.