Туган көнөң синең жан дуҫҡайым,
Гүмереңең щәщкә щаҡлары.
Теләкләрнең сиңа иң изгесе -
Йөрәк түрләрендә ятҡаны.

Щуйыр таштай щыдам, түҙемле бул
Тормош күперләрен үткәндә,
Жан сөйгәнең янарыңда булсын
Яҙмыш юлгакларын сүткәндә.

Бәхетләрнең теләйем бер-бер артлы
Шатлыҡ нуры сирпеп килгәнен.
Күҙләреңең гел балҡыуын теләйем,
Йылмайганын теләйем, көлгәнен.

Озын гүмерле бул, рәхәт йәшә,
Ҡайгы жиле сиңә теймәсен.
Теләр теләктәрең ҡабул булсын,
Өмөтләрең хищ кем өҙмәсен.