Situr hon í stovuni 
hon er nú á netinum 
situr hann í stólinum 
man hon pussa fjaðrarnar 
hvønn hon skrivar við veit hon 
hann veit onki hann fekk gron 
hvar hon er hann veit tað ei 
hon er farin egna leið 

Soleiðis fara kvøldini 
hvørva øll í rúmdini 
doyggja tey í syndini 
skal hann pussa fjaðrarnar 
nú var aftur onkur har 
hann má gita hvør tað var 
kanska alt er sum tað skal 
men hon hugnar sær nú væl 

Gongur hann á gøtuni 
telur allar stjørnurnar 
livir nú í løtuni 
troytir allar gøturnar 
brádliga er onkur har 
hann má gita hvør tað var 
hvør tað er hann veit tað ei 
men hann fer nú egna leið 

hann fer nú so beint avstað 
eftir tí hann hevur sæð 
kanska alt var sum tað skal 
men hann hugnar sær nú væl 
kanska alt var sum tað skal 
men hann hugnar sær nú væl