Nú kølna vindar og bløð følna skjótt 
tey falla sum tár um tað summar sum var 
ljósnætur hvurvu og eg sovi søtt 
men longsulin fyllist sum myrkur í mær 

Við regninum berast enn látur og løg 
tey ljóma og søkka í gulnandi ong 
á rútin nú banka tey naknastu trø 
tey banka so leingi sum náttin er long 

Eg kundi sungið um elskhug og bros 
køvt allan sakn um ta skærastu tíð
 eg kundi mint meg á fløvandi tos 
so sólin sum sæla sá mær innaní 

Men tónin í mær er sum heystið hvørt ár 
eg murri í moll tó eg vil spæla dur 
kanska ein dur eg so spæli í vár 
tá hitin sær smýgur um frostbarda hurð 

Eg kann tá syngja um elskhug og bros
burtur er saknur um skærastu tíð 
eg hoyri tá bara fløvandi tos 
og sólin sum sæla sær mær innaní 

Eg kann tá syngja um elskhug og bros 
komin er skærasta tíð 

Eg kann tá syngja um elskhug og bros 
burtur er saknur um skærastu tíð 
hoyri tá bara fløvandi tos 
og sólin sum sæla sær mær innaní 
og sólin sum sæla sær mær innaní