Są chwile w których chcesz być sam
nieważne ilu naokoło ludzi
Tylko ty i twój własny świat
bo ten realny czasem chcesz opuścić

Chyba jestem zły
Bo nie jestem "Z" a obok
między sercem i głową
mną a tobą
między ciszą i rozmową
pisząc i tworząc
siedze tu niby obok
a jednocześnie przemierzam kosmos
Spojrz jaki piękny dzień w środku tej nocy
Ty tego nie widzisz, mówisz że potrzebuję pomocy
zbyt często tak jest
i przez to jest tak
że choć bardzo tego chcę
to nie widzisz żadnych zmian
bo znów wybieram bycie sam na sam ze sobą
i choć z tobą
to jakbym szedł przez życie sam samotną drogą
a dzwięki nie mają mi nic za złe
zdarzy się fałszywa nuta
ale wszystko to nie ważne
słowa także nie mają mi nic za złe
nawet gdy czasem na nie wrzasne
zawsze mówią prawdę
nie zadawaj pytań
to nie usłyszysz kłamstw
chowam coś w sobie
czego nie uwolnie
mniej wiesz o mnie
to spisz spokojniej

są chwile w których chcesz być sam
nieważne ilu naokoło ludzi
Tylko ty i twój własny świat
bo ten realny czasem chcesz opuścić

Z błękitu w czerń
Gdzie złość oświetli drogę
Zgubiłem sens
I odnaleźć go nie mogłem
Własny świat nagle wydał się tak obcy
tak pusty i chłodny nieistotny
Chciałem wystraszyć słońce
zabić dnie, ożywić noce
I groziłem chmurom też
Że wzrokiem je przebije i zamienie w deszcz
Aby zmył zaschnięty [bad word] wspomnień
I spłynął po mnie
gdy na wietrze zapalasz swieczkę
wtedy dobrze wiesz że
nic na tym świecie nie jest wieczne
a samotność to taka straszna trwoga
kiedy zostają tylko zdjęcia po tak wielu osobach
żal jest chyba bardziej cieżkostrawny od prawdy
trawisz go samotnie chcąc było tak jak dawniej
a dawne dni przepadły
odbijają się echem
tych wszystkich twarzy
z waszym wspólnym śmiechem
urwanym jak hejnał
tak poprostu
i czasem tak poprostu
chciałbyś to wszystko zostawić
i być tam z nimi
jeśli nie mogą być z nami
bezsilność tak chce
ale lepiej zrób coś dla nich
te mysli są złe
więc w sobie je zabij

Są chwile w których będziesz sam
Nieważne ilu naokoło ludzi
Tylko ty odczuwasz ból tych ran
I żal który nie chce cię opuścić