Jak pyszny dywan rozpościeram
pod but zwycięzcy swoje ciało,
a wbrew pokorze drgają mięśnie
skoczyć do gardła by się chciało.

 

Puszyście wspinam się ku ustom,
patrz z bliska w szmaragdowe ślepia.
Ty drżysz, tobie zasycha w gardle
"Na dół maleńka" - uciekam.

 

Każesz mi usiąść - siadam miękko,
grzbiet przeginając stromym łukiem.
O jeszcze, jeszcze, rób tak jeszcze
- cichutkim witam dłoń [bad word] 

 

Widzisz czerwony błysk języka
jak głodny oblizuje wargi.
Choć męski śmieszny strój włożyłeś,
to strach twój jest mi nagi.

 

Wdycham twój zapach, cała płonę,
tlą się obręcze sennie w mroku,
dopiero ogień co mnie spala
rozżarzy je w ślad mego skoku.

 

Znowu świst bata blisko, bliżej
złowić choć w biegu kroplę śliny.
Ach jak ty cudnie lśnisz od potu,
gdy wokół siebie tak krążymy.

 

Czemu więc patrzysz z nienawiścią,
gdy w gardle tłumię żądzy ryk,
czyśbyś naiwny władco myślał,
że to coś więcej jest niż cyrk.

 

Pogromco, moja wola
wyznaczy ile ci należy.
Inni są pod bat,
ja - chociaż w klatce - wolne zwierzę
wolna, wolne, Tak!