Миңә нимә булгандыр-шаярмай, көлмәй инем.
Донъяның матурлыгын күрмәнем.
Берни ҙә кыҙык түгел,юктан да төшә күңел,
Ниңә шулай икәнен мин белмәй инем.

Һин минең янымда,
Бар донья көлә хәзер,
Мин бөтөн донъяны косарга әҙер.
Һин минең янымда,
Бар нәмә тәмле хәзер,
Тауҙарҙы күсерергә мин инде әзер.

Һине яратыуымды үзем дә белмәгәнмен,
Күктәрҙән йондоз эзләп йөргәнмен.
Каҙерҙе белмәйбеҙ шул, югалтып карамайса.
Кояшһыз кала язҙым мин, аңламайса.

Ни ҡәҙәр матур кызҙар яулай алмай йөрәкте,
Һинән башка бер кем дә кәрәкмәй.
Күктәргә менеп була, һин булһаң яндарымда,
Донъя матур, без икәү бергә сагында.