Синең догаң, әнкәй, уенымда
Ялгышлардан шуңа тоелам.
Җан җылытыр назга сусаганда,
Кочагыңа кайтып соенам

Кушымта: 
Ярдэм итте, әнкәй, догаларың
Укыннарны кичкән чагында
Кадерләрен белеп яшик әле
Әнкәйләрнең исән чагында.

Әнкәй синнән күргән изгелекне
Соңга калмам икән түләргә?
Син әзерсең безнең бәхет өчен
Бер җаныңны бишкә түләргә.

Кушымта:

Үзләреңдә нурлар балкып торсын
Гөмер көзләренә җиткәнче
Яшәтәсем килә әниләрне
Йөзгә түгел, меңгә җиткәнче.

Кушымта: