Дарэмна свістам нагаек
Запалохаць хочуць тыраны.
Напусціўшы сотні чорных шаек,
Апранулі на рукі кайданы.
Не страшныя ні Сібір, ні астрогі,
Меч узнесены над маёй галавой.
І хоць закуюць рукі і ногі,
Заслепіць мяне ўладнай рукой.

прыпеў:
Душой я вольны чалавек,
Такім я буду цэлы век!
Душой я вольны чалавек,
Такім я буду цэлы век!

Хочацца ёсць усе болей і болей,
Калі голад у тупік ужо загнаў.
Чым больш рвёмся мы да свабоды,
Тым менш яна ідзе да нас.
Дарэмна прапаганда нясецца
Дэспатаў подлых над зямлёй,
Але воля ў путы закуется,
Гняце сілай, пятлёй.

прыпеў:
Душой я вольны чалавек,
Такім я буду цэлы век!
Душой я вольны чалавек,
Такім я буду цэлы век!

Бо людзі сонца пагасіць не могуць,
Патушыць, як свечку, яснасць дня
І свабоду дэспаты не змогуць,
Бо воля сонейку роўная!