Слова И.И. Левкина 

Ongo Petroskoi kaunis linnaine,
Čoma Oniegan järven randaine.
Rahvas Karjalas hüvin eletäh,
Eloaigaizet ainos kohetah.

Rahvas linnah ajetah,
Toine toizel küzütah:
- Kunne ajat?
- Kunne ajat?
Sinä ajat, minä ajan,
Sinä Petroskoil,
Minä Petroskoil.

ku dorogat külih strojittih,
Kivet, kannot kai matkal murrettih
kui mašinat linnah ajetah,
Buite villazet kerät kulgietah.

Rahvas linnah ajetah,
Toine toizel küzütah:
- Kunne ajat?
- Kunne ajat?
Sinä ajat, minä ajan,
Sinä Petroskoil,
Minä Petroskoil.

Tulou aigu vie muga elämmö,
Gul`ankal kuudamalla ajammo
Kalitat huondeksella paistammo,
Biliet`at Petroskoil ostammo.
Rahvas linnah ajetah,
Toine toizel küzütäh:
- Kunne ajat?
- Kunne ajat?
Sinä ajat, minä ajan,
Sinä Petroskoil,
Minä Petroskoil.