Йолдызлар сүнде, төн узган инде,
Бер йолдыз калды, ул Чулпан иде.
ул Чулпан иде.

Кемне көтәсең таң саен ялгыз,
Әйт әле миңа, әй, шаян йолдыз?
— Кемне көтәсең таң саен ялгыз,
Әйт әле миңа, әй, шаян йолдыз?

Һәм әйтте Чулпан дөньяга сүзен:
— Күрәсем килә кояшның үзен...
кояшның үзен...

Шул чакта кояш ал йөзен ачты,
Чулпан кызарды, аннан соң качты.