Каршы алды моңлы урман,
Җәеп миңа колачын.
Кергән чакта уйламадым,
Ничек аннан чыгасын.

Кушымта:
Каеннарның кайрысына,
Куйдым синең исемеңне.
Каеннарга сөйлим хәзер,
Сиңа булган хисемне.

Кердем хаман ерагырак,
Көйләп моңлы җырымны.
Чәчәклэрне сыйпап үттең,
Тоткан сыман кулыңны.

Кышымта:
Каеннарның кайрысына,
Куйдым синең исемеңне.
Каеннарга сөйлим хәзер,
Сиңа булган хисемне.

Кергән саен чума бардым,
Назлы-назлы уйларга.
Җырларымны кошлар тыңлый,
Җаным син юк тыңларга.