1) Әллә белеп, әллэ инде белми генә,
Чәчәк аттың син үрелеп күңелемә
Кызганасың, ләкин җылы сүзләреңне 
Күрешкәндә яшерәсең күзләреңне.

Кушымта:
Буламы соң синнән башка яшәп.
Нигә әле? Нигә сорамыйсың?
Сөю белән тулы йөрәгемэ, 
Бүтән берәү хәзер сыямы соң?
Синнән башка яшәп буламы соң?

2) Белсәң иде мин бит бәхет юлларыңа
Синең генә белән, чыктым хыялымда
Югалтмыйча, өметемнең бөртегедәй
Күз карасы кебек саклыйм күңелемдә

3) Озгәләнәм, янам, көям яратудан
Назлар эзлим хәр сүзеңнән, карашыңнан
Күргән саен, икебезне бергә итеп,
Фәрештәләр, аның диеп кала сыман.