Прыходзіць вясна, абуджаеццца край
Скіне белую коўдру зямля
Прыходзіць вясна, крыху пачакай
Зноў маладосць заквітнее твая.

Як глянуў навокал – душа заспявала
Вось прыгажосць Радзімы маёй
І дуда мая пачуцця не стрымала
Мелодыяй вабіць – чароўнай, жывой.

“Прыйдзі, вясна!”-
Народ гукае
Весяліцца Ярыла
Сонейка грае!

Цябе за рукі пяшчотна трымаю
Гляджу ў блакітыя вочы твае
Нікога ў свеце я больш не кахаю
Як тую, што ў шчасці са мной і ў бядзе.
                         
І хочацца жыць і хочацца верыць 
Зямлі што спакой ніхто не кране
І светлую памяць нічым не абмераць
Мы песні спяваем нашай вясне!