Жібекпеннен Баяндардай шоқтығың қайда?

Зеременен Айғанымдай текті үнің қайда?

Елім-ау деп еміренген екпінің қайда?

Жүрегіңе қадап жүрген ақ гүлің қайда?

Көзіңнің нұр шашқан жылу мөлдірі қайда?

Бар әлемді тербеп айтар тәтті үнің қайда? ... — 
Қазақтың баласы қазақтың данасы
Қазақтың атасы қазақтың анасы
Қазақтың үлкені, кішісі, көнесі, жаңасы
Айтшы кәне бар ма өзі қазақ қызына жанашыр
Сендерге назым бар ал бері қарашы
Көңілдің наласы таусылған шарасы
Жаныңның жарасы аласы таласы табасы
Басылмас сабасы жүрекпен ақұрып қозғайтын тақырып
Бейне бір көзіңнің қарасы, қазақ қызының бүгінгі бағасы
Әрине қазақ қыздарының барлығы бір емес
Бірақтан кейбірі қуып жүр әлі құр елес
Қазақтың қыздары деп айқайлап жар қылып
Қазақтың қыздарының қастерлі атын жамылып
Өздері айтатын сөзге түсінбейді аңырып
Мақтанға салынып, жаңғақ боп шағылып
Бірақтан бәрібір баянды тірлікке бағынып
Жүрген жандарды мысал ғып сөйлейін ағылып
Жаныңды тазартқын ессіз еліктеуден арылып
Бас кессе де тіл кеспек жоқ, сөйлемейм сізге жағынып

 

Жібекпеннен Баяндардай шоқтығың қайда?

Зеременен Айғанымдай текті үнің қайда?

Елім-ау деп еміренген екпінің қайда?

Жүрегіңе қадап жүрген ақ гүлің қайда?

Көзіңнің нұр шашқан жылу мөлдірі қайда?

Бар әлемді тербеп айтар тәтті үнің қайда?

Қайда алып кетеді соқыр еліктеу жетегі
Кіндікті, мұрынды қиналап теспесең не етеді?
Шаштарыңды қидалап кеспесең не етеді?
Арды қорғар абройды шешпесең не етеді?
Үстіңе кигенің онсызда шолақ екі елі
Тағыда қысқарса қай жерге жетеді
Күнсайын сирағың ұзарып, көйлегің қысқарып
Он екі мүшеңнің он бірі лұпадан тыс қалып
Арың арзансып, иманың кетті құнсызданып
Арты ұлттық қасіретке апармасын үнсіз қалып
Қазақты барынан, қазақ қыздарының арынан
Бөлгісі келетін дұшпандар салады сан лаң
Асауды түртпектеп шабынан, сұлудың сипалап санынан
Тепкілеп шіркін тайдырар тағынан
Сен болсаң қарындасым сүмеңдеп барасың солардың соңынан
Бірақтан ұмытпа соқаның соры артық екенін бақаның бағынан