Երկնքում անթիվ աստղեր են լողում,
բայց մարդիկ երբեք վերեւ չեն նայում,
հայացքները կախ միշտ նայում գետնին,
քարացած սրտով ինչ հրաշք երկինք…

Երկնքում կապույտ արեւն է լողում,
ամպերը սակայն երկինքն են փակում,
շողերը վերջին խեղդվում են ահա,
սակայն ոչ մի սիրտ չի նեղվում անգամ…

Երկնքից պոկված աստղերին ափսոս,
երկինքը ափսոս` հողին հարթեցված,
աստղերը պոկող պատանուն ափսոս,
ափսոս խորտակված իղձերին նրա…