Դիմակահանդես (исполнитель: Arthur Meschian)
Ո՞ր խոսքերին ապավինեմ, ո՞ր հույսերով ինձ պարուրեմ , և ո՞ր ձայնով լարեմ նորից հոգիս, և ո՞ր կանչին արձագանքեմ, ո՞ր փարոսով առաջնորդվեմ, օ՞վ կխրի դաշույնը իմ մեջքիս։ Ո՞ր ձայներից կխլանամ, ո՞ր ցավերին կդիմանամ, ո՞ր խավարում ես կկորչեմ նորից, և ո՞ր ստին կհավատամ, նորից ի՞նչից կզարմանամ, և ի՞նչ հաղորդությամբ կհեռանամ կյանքից։ Աննշմար դողով ծառերը, մեր կյանքի փողոցներում, թաքցնում են մեր ձայները տերեւի երակներում, և դեղին մագաղաթները մայթերի վրա թերթվում, և հողին մորմոքն են ժառանգում։ Ո՞ր աչքերի լույսը օրհնեմ, ո՞ր սաղմոսին ապավինեմ և օ՞վ դեռ կխաչի ջութակս պաղ, և ո՞ւմ ուժգին ոխով ատեմ, ո՞ւմ մոգական սիրով պաշտեմ, ո՞ր կորուստներից կխենթանամ։ Ո՞ր քաղաքում անհետանամ, ո՞ր տան խցո