Εσύ όντες αναστενάεις Εγώ ’ς σον κόσμον χάμαι 
Έναν ο πόνον ντ’ έχομαι Πάμε πουλόπο μ’ πάμε

 γουρπάν σ’εσόν το θέλεμαν Πάμε πουλόπο μ’ πάμε 
Ντο σύρ’ τ’εσόν το κάρδοπον Εΐνον ας ευτάμε
 
όντες τερούν τ’ ομμάτοπα σ’ Ατά τα σεβνταλία 
Κάτ’ άγναν κρούει το κάρδοπο μ’ σκαλών και παίρ’ φωτίαν 

γουρπάν σ’εσόν το θέλεμαν Πάμε πουλόπο μ’ πάμε 
Ντο σύρ’ τ’εσόν το κάρδοπον Εΐνον ας ευτάμε
 
Εκεί ’ς σο πέραν τα ρα≤ά Πουλόπα κελαηδούν’νε 
Ασ’ σην σεβντάν τ’εμέτερον Ατά πα εγροικούν’νε

γουρπάν σ’εσόν το θέλεμαν Πάμε πουλόπο μ’ πάμε 
Ντο σύρ’ τ’εσόν το κάρδοπον Εΐνον ας ευτάμε

эси ондес анастэнаис эго сон козмон хамэ
энан о понон ндэхомэ памэ пулопом памэ

гурпан с эсон то 8елеман памэ пулопом памэ
ндо сир т эсон то карДопон эинон ас эфтамэ

ондес тэрун т омматопа с ата та сэвдалиа
кат агнан круи то карДопо м скалон ке пер фотиан

гурпан с эсон то 8елеман памэ пулопом памэ
ндо сир т эсон то карДопон эинон ас эфтамэ

эки со перан та раша пулопа келаиДунэ
ас син севдан теметерон ата па эгрикунэ

гурпан с эсон то 8елеман памэ пулопом памэ
ндо сир т эсон то карДопон эинон ас эфтамэ