Кара урман, сары алан,
Коела кыңгыраулар.
Мәк гөледәй кызыл балан –
Каерып сындыралар.
Әни күңле елап кала:
«Ник аны сындыралар?
Баланнар бит коелмыйлар,
Коела кыңгыраулар»

Баланны өзәләр бит,
Җепләргә тезәләр бит.
Ятып елар чаклар була,
Үзәкне өзәләр бит.
Әни күңле елап кала:
«Ник аны сындыралар?
Баланнар бит коелмыйлар,
Коела кыңгыраулар»

Әкрен генә чәчтән сыйпап
Эндәшә кебек әнкәм:
«Өлгергәндер инде балан,
Җыярга кирәк, балам»
Колакта чыңлый һаман,
Эндәшә кебек әнкәм:
«Авыр чаклар бик күп була,
Түзәргә кирәк балам»
Әни күңле елап кала:
«Ник аны сындыралар?
Баланнар бит коелмыйлар,
Коела кыңгыраулар»