Նոր լուսաբացին, արևից առաջ
Հոտդ փռվել է սարն ի վեր կանաչ,
Արոտիդ չորս դին բացվել է կակաչ,
Քեզ պես դուրեկան, կոլխոզի չոբան։
Արևնամուտին տուն արի, յար ջա՜ն, 
Կոլխոզի չոբան, արևիդ ղուրբան։

Ես էլ մայիսին չեմ մտել պարտեզ,
Չեմ քաղել ծաղիկ, վարդեր հրակեզ,
Իմ անուշ հովիվ, կսպասեմ ես քեզ,
Իմ ծաղիկ գարնան, կոլխոզի չոբան։ 
Արևնամուտին տուն արի, յար ջա՜ն,
Կոլխոզի չոբան, արիդ ղուրբան։

Իմ սերն է անքուն հոգուդ ընկերը,
Հսկում է հոտիդ ողջ գիշերները,
Հավասն էլ երգեց հերոսիդ սերը,
Քաջ ու պատվական, կոլխոզի չոբան։
Արնամուտին տուն արի, յար ջա՜ն,
Կոլխոզի չոբան, արիդ ղուրբան։