Під облачком явір похилений, 
Сидит на нім пташок примилений.
Слухай, мила, як той пташок співа,
Же з любови ніц добра не бива.
Же з любови, же з любови ніц добра не бива.

Ци та любов є од Бога дана?
Цілем може д'яблом підшептана?
Хоч би знехтів, то мусиш любити,
Хоч би спотім, маш прото терпіти. 
Хоч би- спотім, хоч би- спотім, маш прото терпіти.

Мила моя, ти cпокусо єдна,
Любив я тя не рік і не два.
Дала ти ми зілля си напити?
Не мож, мила, ніяк без тя жити.
Не мож, мила, не мож, мила, ніяк без тя жити.

Ми ворожка давно ворожила,
Же мя здурит дівка чорнобрива. 
Же не буду видів за ньов світа,
Аж проминут мої млади літа. 
Аж проминут, аж проминут мої млади літа. 

Під облачком явір зеленіє.
Посмотр, мила, як той вітер віє.
Може, вирве єго з корінями.
Мила моя, што то буде з нами? 
Мила моя, мила моя, што то буде з нами?