Nə yaxşı sən gəldin, xoş gördüm gül camalını,
Desən ki, bağışla məni, başa düşərdim insan halıdı.
Susdun, gülümsədin, məsafələr aldı canımı,
Get indi güzgülərdə əksini tap, gör xəyalımı.
Qollarım evin deyil, şeirlәrdә yaşamaq olmur,
Sәnә görә sevgi ağır hissdir, qәlbdә daşımaq olmur.
Әn çox sevәn insan belә mәn qәdәr axmaq olmur,
Otağıma günәşsәn sәn, üz çevirib baxmaq olmur.
Yaralıdı göz qapaqlarım gözümdәn inciyir küsür,
Bağlanır üzümә [bad word] qapı vә bürüyür otağımı hüzn.
İstәrәm gәlib yanıma gedәsәn yenә baxışları süzüb,
Vә mәn dә hәmişәki kimi şeir edәrәm bir sәnin üçün.
Yaşanılan ağrı-dərdimiz ölümdən hissəydi,
Bəlkə də ayrılmazdıq ölümünə sevsəydin.
Məsafə rol oynamır, bizi ayıran istəkdi,
Məncə o gün getməzdin qayıdacağını bilsəydin.
Sonuncu zəngi yadına sal, bax onda evdəydim,
Dedin ki, "Əl çək məndən". Vəziyyət o yerdəydi.
O gözəl səsin xırıldamadı, nəysə, keyfdəydin, 
Kiminsə gəlişi xoşdu, sәrxoş edәn getməyidir.
 [bad word] (Ali Ashikar)(x2):
Mənim göz qapaqlarım yaralıdır yenə bu gecə,
Nədir ki, dərdi de bilim, üzülmə gün gələr keçər.
Süzülüb gözlərin yenə, məni sərxoş qoyub gedən,
Deyər, "üzülmə can, keçər".
Verse2:
Görmürәm sәni, necәdi canın başın?
Sәnin adın olan misranın sonunda qәlәm çaşır.
Әllәrim әllәrinlә şәkillәrdә qucaqlaşır,
Bir gün qocalsa hisslәr çalış ki, uzat yaşın.
Gәlsin sәnin sәsin budaqda xarı bülbüldürsә,
Mәsafә unudulardı әgәr ayrılıq hökmündürsә.
Gecәlәr mәnә yazanda baxışların gülmürdüsә,
Sәnsiz ölmәrәm әgәr yaşamaq mümkündürsә.
Sәndәn uzaqda bir saat keçir, gün sanıram,
O vaxtı canıma yanan canan indi gülür halıma.
Görәsәn hansı sәrt baxış çatıbdı ünvanına?
Biz heç vaxt görüşmәsәk belә mәn hәmişә gül alıram.
Qeyri-adi deyil, ayrılıqlar, olan şeylər,
Səndən minnət görsəm lənət o gələn xeyrə.
Biz bir cümləyiksə mübtəda aşiq olar felə,
Sən mənə bircə addım at gəlməsəm adam deyiləm.
Sәn özünü hey pislәsәn dә mәn şeirlә tәrif edәn,
Sәnsiz keçәn dәqiqәlәr inciyir saniyәdәn.
Qolların soyuq dәridi sәnçün, mәnә fani vәtәn,
Mәn sәni tanıyan gündәn inanıram axirәtә.