ყველა ხევსური და ყველა სვანი,
 ქართველი ქალი თვალებმაყვალა,
 ჩემი თბილისი და ფიროსმანი,
 არ ვიცი ასე რამ შემაყვარა!
 მოკვდა თუ არა, ყველამ აცხონა,
 ცოცხალი არვინ არ მიიკარა,
 მე ფიროსმანის ქუჩაზე ვცხოვრობ
 და ყოველ დილით ვხვდები ნიკალას.
 ძილგატეხილი და არეული
 ჭიქა არაყით გაიხსნის მადას,
 მერე შეკრთება, ვით მთვარეული
 და ორთაჭალის ლამაზებს ხატავს.
 ქართული ზეცა, ქართული ზვარი,
 მტკვარი მღვრიე და მტკვარი ანკარა…
 ჩემი თბილისი და ფიროსმანი,
 არ ვიცი, ასე რამ შემაყვარა!

Квела хевсури, да квела свани
Картвели кали твалебмаквала
Чеми Тбилиси да Пиросмани
Ар вици асе рам шемаквара
Чеми Тбилиси да Пиросмани
Ар вици асе рам шемаквара

Моквда ту ара, квелам ацхона
Цоцхали арвин ар миикара
Ме Пиросманис кучазе вцховроб
Да ковел дилит вхвдеби Никалас
Ме Пиросманис кучазе вцховроб
Да ковел дилит вхвдеби Никалас

Дзил гатехили да ареули
Чика аракит гаихснис мадас
Мере шекртеба вит мтвареули
Да Ортачалис ламазебс хатавс
Мере шекртеба вит мтвареули
Да Ортачалис ламазебс хатавс

Картули зеца Картули згвари
Мтквари мгврие да Мтквари анкара
Чеми Тбилиси да Пиросмани
Ар вици асе рам шемаквара
Чеми Тбилиси да Пиросмани
Ар вици асе рам шемаквара

Ар вици асе рам шемаквара

Слова Ладо Асатиани (1939)