Нечестивый турок засел на родной земле,
И с каким сердцем будем спать в постеле.
Не грусти, мама, и не переживай,
На войну идем я и мой брат.

Сидим на посту, а вокруг мрачная ночь,
Здесь храбрец может Родине помочь,
И мы пришли на войну, воюем вот так,
Бьем турка я и мой брат.

Когда на рассвете турок на гору лезет,
От нашего удара он сразу исчезнет,
Сколько нужно будет мы будем воевать
За армянскую нацию я и мой брат.

Обратного пути нет - война вокруг сплошная,
Дай нам благословение, мама, и будь спокойна,
Если однажды ты увидишь двух орлов,
Это души моя и брата, победившие врагов.

Мама, откроются еще наши закрытые двери,
И черный день Армении золото оденет,
А мы вернемся домой с победой назад,
С пением и плясками я и мой брат.

Անօրեն թուրքն է տիրել մայր հողին, 
Ի՞նչ սրտով պիտի մտնենք անկողին... 
Մամ ջա՛ն, չտխրես, շատ չմտածես, 
Կռիվ ենք գնում ախպերս ու ես...

Մռայլ գիշեր է, նստած ենք փոսում, 
Այստեղ հայ քաջի արյունն է հոսում: 
Եկել ենք կռիվ, կռվում ենք այսպես, 
Խփում ենք թուրքին ախպերս ու ես...

Երբ լուսաբացին թուրքը լեռն է սողում, 
Մեր զիլ հարվածից աշխարհն է թնդում, 
Ինչքան պետք լինի` կկռվենք այսպես, 
Հայ ազգի համար ախպերս ու ես...

Էլ հետդարձ չկա կռիվ է սաստիկ, 
Օրհնանքդ տուր մեզ ու մի լար մայրիկ... 
Թե մի օր կտրիդ զույգ արծիվ տեսնես, 
Էդ մեր հոգիքն են` ախպերս ու ես...

Մամ ջա՛ն, կբացվեն դռները մեր գոց, 
Ոսկի կհագնե սեւ օրն հայոց... 
Ու տուն կդառնանք հաղթությամբ պես–պես, 
Ծափով-ծիծաղով... Ախպերս ու ես!

Перевод: Ավետիք Հարությունյան, Ավանդական Հայերը / Аветик Арутюнян, Традиционные Армяне