Екі мың он төрт, жиырма сегізінші құркүйек
Есімде суйемін деп айтқаным саған алғаш рет
6 ай бірге болдық қуанышпен қайғыда
Бірақ соңында бәрі жалған болғаныма

Өзгеріп кеткен екенсің мені ойыңнан шығарып
Мен емес қазір сені басқасы салады шығарып
Үйіңнің қасына келіп, есімде бәрі
Көріп қоямасын деп өтетініміз айналып

Кедіргеілер көп болды бізде бірге болуға
Бірақ шыдап болатын еді бақытты болуға
Сен шыдамай кеттің уаденің бәрін бұзып
Жек көресің мені, алдың өміріңнен сызып 

Достарым сұрап тұарады "қайда? барма әлі?" деп
Ал мен үнсіз қаламын өтірік сылтау іздеп
Айтамынба кетті деп жалғыз тастап өзгемен
Сол емеспа болған себеп кетуге алыстап меннен

Қайырмасы:

Қалайша сені тапсырдым өзгеге
Кетіп барасың өзгемен
Тек мені сүйемін деген
Уәдең қалай өзгерген

Қалдым сол баяғы артыңда ақымағың болып
Сен онымен кеткелі айдың алтауы болды
Ал мен әлі қозғап келемін репке айтып өкпені
Мен анық білем сен емес сағынатын енді

Жүрегімде құлыптаулы болсада сұлу жүзің
Өмір теңізінде келемін басқаменен жүзіп
Сағын мені, ойла күндіз-түні тыным таппай
Себебі сенсіз мен келемін адам бола алмай

Мен жүрекпен жазамын күндіз-түні арадағын
Үзілмесін арамыз, білем күнде жанымдасың
Күлімдеші қане еске түссін өткен қызықтар
Менің әр шумағым сен үшін айтшы қызық па

Қызықпаш жаным оның сырт келбетіне
Дұрыс болса мен айтар едім гүлім жібердім деп
Өз сезімім және санасуда түрлі ойлар
Осылай шумағым бітеді жаным осы болар