Шынымды айтсам, шаршадым барінен
Шаршадым жалгыздыктан, озінді іздеуден
Баскага аяак бармайт, білмедім нелікетен
Магынасы корінбейді, шаршадым омірден

Каншама тырыстым, шыкпайсын есімнен
Козімнен кеттінгой, кетпейсін конілден
Шаршадым кызганудан, кайдагы жок біреулерден
Айтпесе шыдамаймын, бір мумкундік бер

Уйкысыз тундерде, тандарым атпай койды
Мазасыз ойлардан, жаталмадым туні бойы
Сен жайлы естеліктер, есімнен кетпей койды
Неліктен тіл катпадын, мен сені сагындымгой

Жалгызбын, конілім жалгыз менін
Сенін орнынды басатын, ешкімді іздемедім
Алемде ешкімде жок, адемі кулкін сенін
Калайша жібердім мен, есімде жок менін

Кайырмасы
Бір куні кайта келер деп, 
Кундерім отіп еді
Мен сенін махаббатынды, 
Мулдем сезізінбедім

2.
Неліктен карамадын, неліктен жараладын
Жанылган багытымды, ешкашан табалмадым
Касына баралмадым, Созімді айталмадым
Курып кеткір бул жалган, мен сені сагынамын

Ештенені сезбейтін, тас журек бол жаксы
Сен берген жылуды, ешкашан умытпаспын
Кайда барасын, артына бурылып карашы
Мен сені сагындымгой, неліктен алыстасын

Коздерім мунга толды, жалгасып кун санаты
Оз озімді алдаумен, бул кашангы жалгасады
Жыл сайын кар тускенде, сен менін ойымдасын
Тунделетіп ан жазамын, мен сені сагынгасын

Мен сені кызгандым, сагыныш кулін тартумен
Бул адетке айналды, сен ойлап жатумен
Мезгілдін, сонгы айы, кеудемде калар ызгары
Мен сенімен демаламгой, мен сені сагынамын