Мен - қазақпын мың өліп, мың тірілген. 
Жөргегімде таныстым мұң тілімен. 
Жылағанда жүрегім, күн тұтылып, 
Қуанғанда күлкімнен түн түрілген,
Руым көп солардың аттарындай, 
Мінезім бар таулардың қатпарындай. 
Жырым бар бабалар хаттарындай, 
Әжімім бар бейнеттің таптарындай.
Қашан қазақ атандым мен азандап?- 
Әлі күнге білмейсің, ей, адамзат.
Адамзат есіміме береді бала жасын 
Құлпы тасты шұлқыған кей азамат
Ару - жолда, мал - терде, бала - белде 
Уайым түбі - теңіз ғой, бара берме. 
Жігер керек, жыр керек, жалау керек,
Қайрат түбі боп түгіл қаралы елге

Қ-СЫ

Бұл кім десең, мен қазақпын,
Мың өліп, мың тірілген,
Көк байрақ, туым бар, елім бар, жерім бар.

Мен - қазақпын мың өліп, мың тірілген. 
Жөргегімде таныстым мұң тілімен. 
Жылағанда жүрегім, күн тұтылып, 
Қуанғанда күлкімнен түн түрілген,
Мен - қазақпын, қырғыз ол - туысқаным, 
Бірге тартқан тарланның құйысқанын.
Анамыз да қара көз бір қыз, бәлкім, 
Бөліп берген егізге уыс нанын. 
Мен - қазақпын бір биік белеспін мен 
Европа да, Азия да емеспін мен. 
Аралықпын, жетінші материктей, 
Бірақ барша адаммен тең өстім мен.
Мен - қазақпын, байтақ елмін, 
Қайта тудым, өмірге қайта келдім. 
Мен мың да бір тірілдім мәңгі өлмеске 
Айта бергім келеді, айта бергім!

Қ-СЫ