Εσύ μου θύμισες πώς είναι
να θες με όλη την καρδιά σου
να βρίσκεις πάλι τα όνειρα σου
μέσα στο φιλί.

Εσύ μου θύμησες πώς είναι
να μη σου κρύβει το μυαλό σου
πως όλα είναι για καλό σου
να φτάνεις στην πηγή.

Ναι…
Και να πίνεις νερό,
να ρωτάς τον καιρό
και να μπαίνεις με φόρα στα τρένα.
Στο ταξίδι η ζωή
να σε παίρνει μαζί,
τα δικά σου να βρίσκεις στα ξένα.
Δεν θα μάθεις ποτέ τι σημαίνεις για μένα...

Εσύ μου θύμισες πώς είναι
να αρπάζεις τη ζωή απ’ το χέρι
βαθιά να βάζεις το μαχαίρι
μέσα στην πληγή.

Μου θύμισες ξανά πώς είναι
να διώχνεις τη ντροπή απ’ το πάθος
να βρίσκεις το σωστό στο λάθος
μες στη διαδρομή.

Ναι..
Και να πίνεις νερό,
να ρωτάς τον καιρό
και να μπαίνεις με φόρα στα τρένα
Στο ταξίδι η ζωή
να σε παίρνει μαζί,
να ‘χεις φλόγα μονάχα για ένα.
Δεν θα μάθεις ποτέ τι σημαίνεις για μένα...

Εσύ μου θύμισε`