1.Саған бала кезімнен, саған мектеп кезімнен,
   Біршама өлең шығардым барлығы бірақ ішімде,
   Мен сені күнде көрем бізде бірдей мөлтек аудан,
   Қашып жүрдім қоян сияқты, көрсе қашатын жаудан.
   Мергеннің өлеңдерін тындап, кейбіріне билеп,
   Қазір бұлардың бәрі түс секілді кеше көрген,
   Шешілмеген сұрақтың арасында сенде жүрсің,
   Ұялыңнан естіп жүрдім, "Танымадым, Кімсің?"
Қайырмасы:
   Жыртылды, қаншама парақ,
   Болмады, менің досым арақ,
   Тұрған болар шаң басып,
   Жаңа жылда сен сыйлаған тарақ... 2 рет.
2. Әрине ол кезде бала шығармын, бірақ,
Егер балалық болса, неге әлі күнге дейін турады есімде?!
   Артымызда қалды жылдар білемін, 7 - уі кетті,
   10 сыныпта жүрек түсінді мағынасын ЕТтің,
   Ешқандай Алматы емес бұл мұнайдың астанасы,
   Енді түсіндім тағдырды құрастыратын адам баласы,
   Сенің үйіңнің алдынан өтем қазір көлікпен,
   Өзің үшін жағалар ұсталып жұлынды ілгектер...
   Қайдасың сен, деп іздейді жүрек,
   Кішкентай кезімдегілер түсімеде кірет,
   Аққудай арман құсым жамылған орамалың,
   Саған үйленемін деп сөзімде тұралмадым мен..
Қайырмасы:
   Жыртылды, қаншама парақ,
   Болмады, менің досым арақ,
   Тұрған болар шаң басып,
   Жаңа жылда сен сыйлаған тарақ... 2 рет.