Арман арман алдамайды, самгап ушып келем саган,
Калай от боп лауламайды, махаббатым мен ансаган,
Мен ансаган колдін нуры, селт еткендей шайкалады,
Коніліннін молдірлігі молт еткенде байкалады!

Аялаган аяулы аппак кусым-ау,
саялаган жанымдай тап-таптысын-ау, арайланган жап-жарык жан шуагымдай,
журегымды сен менын сактап турынсы-ау,

сулулыгы дуниенын сен бар кезде жарасады,
сен баринен бик един кым сенымен таласады,
ак кусым-ау жарык бердын алаулаган аспаныма,
жулдызымды жагып бердин канаттымды тапканымда.