Жаздың айлы түнінде қарап бір-біріне,
Кездеседі ғашықтар жалғыз ағаш түбінде.
Құшақтасып тұрады көздерін қатты жұмады,
Шыдай алмай екеуі шөп үстіне құлады.
Жатыр олар сүйісіп, еріндері қиысып,
Жатқан жері бір құшақ сол құшаққа сыйысып.
Жігіт тартты иығын салып көздің қиығын,
Қыз да оған шыдай алмай шеше салды киімін.
Қыз жатыр ғой қара қас қыз астында қара шаш,
Жігіт есін жоғалтып қызды көріп жалаңаш,
Қыз да шатын ашады жігіт қызды басады,
Қыздың жаны елжіреп көзін тұман басады.
Махаббаттың жастары құмарлықпен ашады,
Қыз астында ләззатпен ыңырсуды бастады.
Кетті ғой оның бойына жігіт терең ойына,
Жас қыздың әсем даусы тарайды жігіт бойына.
Махаббаттың жолымен оттай жанып-сөнумен,
Жігіт қатты мыжғылап қыздың төсін қолымен.
Қыздың көзі ашылмай ашылса да жартылай,
Құмар қысып жатыр ғой қайтсін ол қыз балқымай.
Қызға қарап бозбала бастады ғой қозғала,
Құмарлары қозды көріппеді көзқара.