Иртә таңнарда карыйм талларга,
Өзә үзәкне кошларның моңы.
Аерылсам сездән якын дусларым,
Саргаер идем, белегез шуны.
Кышлар китүен, көзләр җитүен,
Күпме кичерде гомерләр юлы.
Кояшлы язым, чәчәкле җәем,
Сез ул дусларым, белегез шуны.
Ямләна күзләр, тәмләнә сүзләр,
Бетә таралып күңелнең моңы.
Күрсәм яңадан сезне дусларым,
Бәхетем арта, белегез шуны.