Мен Астана қаласына жарысқа келдім.
Сағат 17:30, сәрсенбінің сәті,
Пойыздағы танысу, әңгімеміз тәтті.
Вагонымыз қозғалды сапарымыз сәтке,
қолда, қызыл алау, ойын валет тәтке.
Интернетке ренжіп жатыр, кетіп қалған сетьке.
Қызымен сөйлесе алмады, кірілмейд агентке.
Сары капишон мен кепка ілген досым,
Тамбур, темекі, (Тууу) Поезд деген осы.
Кіріп келеді бір апай, жабылмайды аузы.
(Газет Жуурнал). Өтпей жатыр пауза,
Сапалы дүние емес, Қызығатын бәрі.
Қазір керек емес, Келіп кетер әлі.
Терезеден көрінді түрлі түсті шатыр,
Вагон іші тым тырыс, Наушникте жатыр.
Проводник киінді, яғни, бізде станция,
Бәтеңкені байладым Маде ин Франция !© Ахмет Райымбек