Ты помнiш Стэфка той стары самотны млын
Вады маўклiвай побач сцiшаную плынь
Ты помнiш як мы потым пад месяцам iшлi
I пацалункi ўпотай залiшнiя былi.

Хто ведаў Стэфка што растацца прыйдзе час
Каханьня жар так рана ў сэрцы тваiм згас
Навошта апрауданьнi iх болей не шукай
Назад няма вяртаньня мяне ты не кахай.

Не, не, не...
Не кахай мяне.
Не, не, не...

Не, не, не...
Не кахай мяне.
Не, не, не...

Застаўся Стэфка боль як нейкi напамiн
Пра тую ноч i той стары самотны млын
Навошта апрауданьнi iх болей не шукай
Назад няма вяртаньня мяне ты не кахай.

Не, не, не...
Не кахай мяне.
Не, не, не...

Не, не, не...
Не кахай мяне.
Не, не, не...