Кездеспе, жаным, кездеспе маған еш жерден,
Кездесіп қалма керуендей кезек кештерден.
Кеудеңде қалса сонау күндерден от егер, 
Көрсең де мені көрмеген болып өте бер.

Сенсіз де қанша көктемдер келіп, шықты гүл, 
Көшеде көрсең, көзіңді тайдыр, тік бұрыл.
Кездеспе маған, бәрі де енді кеш, күнім, 
Есіме салма өткен күндердің ешбірін.

Онсыз да, жаным, достардың айтқан өлеңі 
Өзіңді жиі есіме сала береді.
Жастық қызығы жаздағы бұлттай тез көшкен, 
Тез көшкендіктен ұмытқан дұрыс, кездеспе!