Затлы жирдә татлы ҡабымлыклар,
Барсын татып, ауыз ителгән.
Тик булмады тәмлерәге, авылым,
Мичтә пешкән кайнар ипидән.

Кушымта:

Әллә ничек күңел нечкәрдеме?!
Әй, бу юлы биг(е)рәк сагындым
Читтә йөреп адашкандыр димә,
Мин дә синең балаң, авылым!

Сагынганнар, юксынганнар, авылым,
Юктыр сине минең кәдәрле
Төшләремә керә бала чакта,
Тәгәрәткән йомры бәрәңге.

Кушымта...

Авылымның хәтирәсе булып,
Зәңгәр күктән ак кар ишелде
Әнкәй пар мендәргә диеп жыйган
Каз мамыгы ява шикелле.

Кушымта...
Мин дә синең балаң, авылым!