Prząśniczka
Jan Czeczot 

U prząśniczki siedzą jak anioł dzieweczki,
przędą sobie przędą jedwabne niteczki.

Kręć się kręć wrzeciono,
wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
czyja dłuższa nić.

Poszedł do Królewca młodzieniec z wiciną,
łzami się zalewał, żegnając z dziewczyną.

Kręć się kręć wrzeciono,
wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
czyja dłuższa nić.

Gładko idzie przędza, wesołej dziewczynie,
pamiętała trzy dni o wiernym chłopczynie.

Kręć się kręć wrzeciono,
wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
czyja dłuższa nić.

Inny się młodzieniec podsuwa z ubocza
i innemu rada dziewczyna ochocza.

Kręć się kręć wrzeciono,
prysła wątła nić
Wstydem dziewczę płonie,
wstydź się, dziewczę, wstydź!