Ձայն տուր, ո'վ ֆիդա, ինչու ես տրտում,
Լուռ ու մունջ նստած երկար մտածում,
Ավա˜ղ երկար մտածում,
Տխուր երկար մտածում:

Շարժեցե'ք տղերք սրեր շողշողուն,
Թեփեցեք կրակ թշնամյաց գլխուն,
Գազան թշնամյաց գլխուն,
Դաժան թշնամյաց գլխուն:

Թափե'նք մեր արյուն իբրև ախոյան,
Լինենք առաջնորդ մեր ազատության,
Սիրուն մեր ազատության,
Անուշ մեր ազատության:

Քանի այսպես է վիճակը հայի,
Զինված պիտ լինի ամբողջ ֆիդայի,
Սիրուն ամբողջ ֆիդայի,
Կտրիճ ամբողջ ֆիդայի:

Շտապեք ընկերք, խմբվիլ միատեղ, 
Եռագույն դրոշակ ծածանի այնտեղ...
Թող միշտ ծածանի այնտեղ
Սիրուն ծածանի այնտեղ:

Պարզեցեք դրոշակ անմահ հայության,
Լինի առաջնորդ մեր ազատության,
Սիրուն մեր ազատության,
Անուշ մեր ազատության: