W smutnych blokach nikt nie wstaje,
mleko smutne psuje się.
Pod pierzynką betonową
śpi Beata z 5b.

Wszystkie dzieci w naszym bloku,
z cieni poplątanych dni,
zbudowały nowe miejsce,
gdzie się kończą wszystkie sny.

Gdy twe oczy już odpłyną
do tropików "super szyk",
opłotkami, werandami,
on nadchodzi, pełen dżins!

Dżins nie jest taki zły!
Dżins, wypróbuj go już dziś!
Dżins, dżins nie jest taki zły!
Dżins, wypróbuj go już dziś!

Dżinsowy człowiek,
Dżinsowy człowiek,
Dżinsowy człowiek,
Dżinsowy człowiek!

Nie mów mamie, nie mów tacie,
nie mów aż po świata kres,
gdzie zachodzi i gdzie wstaje
dżins to nasze słońce jest.