Береке белдігі Өнеге өрлігі, 
Oзінмен ғана ей белгілі,
Кеудене сигандай даланын дархан кендігі. 

Көнілі гүл көктем, мейірімді жан неткен 
Түн уикын төрт боліп , бесік тербеткен, 
Ананды ау суйсен мен ше суй 

Бабамнын антындай, хауана калпындай 
Пеилінмен мын жаса саркылмай 
Кіршіксіз журегін , алтын десе алтындай

Бәрінен багалы, ол озі жогары 
Отынын сонбей ей алауы 
Озинсин мангілік жанымнын 
Жибек жалауы