(Versión musicada por Faustino Santalices)

Onde vai aquil romeiro,
meu romeiro a onde irá?
camiño [bad word] 
non sei se alí chegará.

Os pés leva cheos de sangue,
xa non pode máis andar.
Malpocado, pobre vello,
non sei se alí chegará.

Ten longas e brancas barbas,
ollos de doce mirar.
Ollos gazos, leonados,
 [bad word] a auga do mar.

a onde ides, meu romeiro?
Onde queredes chegar?
Camiño [bad word] 
onde teño o meu fogar
 [bad word] é miña terra,
deixeina sete anos hai.
Reluciente en sete soles,
 [bad word] un altar.

Cóllase a min, meu velliño,
vamos xuntos camiñar.
Eu son trobeiro das trobas

da Virxen de Bonaval.  
I eu chámome Don Gaiferos,
Gaiferos de Mormaltán.
Se agora non teño forzas
meu Santiago mas dará.

Chegaron [bad word] 
e foron á Catedral.
Ai, desta maneira falou
Gaiferos de Mormaltán.

Gracias, meu señor Santiago,
aos vosos pés me tes xa.
Si queres tirarme a vida
pódesma señor tirar,
porque morrerei contento
nesta santa catedral.

o vello das brancas barbas
caiu tendido no chan,
pechou os seus ollos verdes,
 [bad word] a auga do mar.

O obispo que esto viu
alí o mandou enterrar.
así morreu, meus señores,
Gaiferos de Mormaltán.

Iste é un dos moitos milagres
que Santiago Apostol fai.