1. Кайларда гына йорсэм дэ
Алдымда синен шэулэн.
Кон дэ тошлэремдэ куреп
Синен бн серлэшэм.
Анларсын бит уйларымны
Тынласан жырларымны.
Тик сине генэ яратам
Урэм бар моннарымны.

Кушымта:
Моннар уреп, сине соеп
Утсен иде хэр конем.
Эгэр синнэн аера калса
Туктар кебек гомерем.

2. Моң яңгырларын яудырып,
Хисләремә күмәрмен.
Назларымда иркәләрмен
Бәхетле дә итәрмен.
Анларсынмы, сизәсеңме,
Бу дөньяда мин барын.
Әгәр тынласан жырларымны
Аңларсың мине, җаным.

Кушымта:
Моннар уреп, сине соеп
Утсен иде хэр конем.
Эгэр синсез ялгыз калсам
Туктар кебек гомерем.