ბინდი ჩამოწვა არხოტის თავზე ხადუს ბანებზე ნადირნი ხტიან, მთაში ღრეობას მართავენ ტიალს და ჩემი რაშიც მიჰყვება ნიავს. რეტად დამდგარან შატილის მთანი, გადუკრეფიათ ღრუბლები შავი ეულად არის ლაშარის ჯვარი, დაჟანგებულა თორღვაის ხმალი მაგრამ ოდესმე დადგება ჟამი ფშავ-ხევსურები კვლავ იომებენ! გუდანისა და ლაშარის ყმანი წარსულს სიმღერით მოიგონებენ.მე ძლიერ მიყვარს იისფერ თოვლის ქალწულებივით ხიდიდან ფენა.მწუხარე გრძნობა ცივი სისოვლისდა სიყვარულის ასე მოთმენა.ძვირფასო! სული მევსება თოვლით:დღეები რბიან და მე ვბერდები!ჩემს სამშობლოში მე მოვვლე მხოლოდუდაბნო ლურჯად ნახავერდები.ძვირფასო! ვხედავ... ვხედავ შენს ხელებს,უღუნოდ დახრილს თოვლთა დაფნაში.იელვებს, ქრება და კვლავ იელვებსშენი მანდილი ამ უდაბნოში...ამიტომ მიყვარს იისფერ თოვლის ჩვენი მდინარის ხიდიდან ფენა,მწუხარე გრძნობა ქროლის, მიმოვლისდა ზამბახების წყებად დაწვენა.თოვს! ასეთი დღის ხარებამ ლურჯიდა დაღალული სიზმრით დამთოვა.როგორმე ზამთარს თუ გადავურჩი,როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა!