Манчы

[Intro]
Иттифакъ, эйдэ манчы
Бер-ике диюгә, Бер-ике диюгә,
Бер-ике диюгә, Бер-ике диюгә,
Бер-ике диюгә, Бер-ике диюгә,
Бер-ике эйдэ, эйдэ, эйдэ.

[1 куплет]
Бер-ике диюгә таралыгыз ике якка.
Торма минем юлымда, ярыл ике кисәккә.
Без бергә, димәк, бездән качып булмас,
Гомереңне өзергә миннән озак тормас.

Канга баткан кулларым пычракка буялмас,
Күп кеше ишетсә дә берсе дә аңламас.
Синең акылың аз? Аңла бер әйтүдә:
Гомер үтә әрәмгә? Нәкъ шулай, әйтмә дә!
Аракы эчүдә, бер-береңне кыйнауда,
Төпчекләрне бергә җыеп папирос тартуда,
Аннары көлә-көлә эчләрне катыруда,
Безнең бөтен яхшы яклар батып калды сырада!
Матур сузләр сайларга мин бит шагыйрь тугел,
Кайчакларда сүгенсәм, кичер мине туган тел.
Хыт ела, хыт көл, безгә пуфиг вапщы,
Кушыл безгә, иптәш, әйдә, манчы! Манчы!

[Кушымта x4]
Әйдәгез дуслар, күтәрик кулларны, һәй!
Татар баласы чыгарган сүзләр һәм көй.

[2 куплет]
Күтәрелә Урта Идел һәм Түбән Кама
Казан, Әлмәт, син дә алардан калма!
Киләчәккә күзне ачып кара, оялма,
Башны салма, арыма-талма!

Бармак суырып тик ятканчы,
Әйдә, иптәш, безнең белән бергә манчы,
Әгәр-мәгәр булса синең телең ачы,
Димәк юллар туры, ишекләр ачык!

(T&B)
Вакыт җитте, сызыклар инде бетте,
Яңа Татар Баласына бер агым әверелде.
Кайсы яктан карасаң да, һаман шулар.
Тыгылмаган җирләре юк – эчләрен бора.
Тора-бара, тормыш аңлашыла сыман,
Үлчәсәң – таман, карасаң – кырые җыртылган.
Бал татлы алман, алсаң – кисәк тотылган.
Янә кара: комсызлар күптән тончыккан.
“Балам, балам”,- дип кычкыра анаң.
“Яшьлек – җүләрлек”,- дигән билеңдә тасмаң.
Чабып барсаң тыгырыктан соң урам.
Балтач, Балтач – бу минем калам.

[Кушымта x4]
Әйдәгез дуслар, күтәрик кулларны, һәй!
Татар баласы чыгарган сүзләр һәм көй.