Килә ява бер болыт.

Тормыш ул бит, бер карасаң,
Елмаеп көлгән кебек.
Икенче яктан карасаң,
Шәмнәре сүнгән кебек.

кушымта:

Килә ява, килә ява,
Ияләшкән бер болыт.
Очар канатларым булса,
Тормас идем бер минут.

Җил булмасам, исәр идем лә,
Гөл булсам усәр идем.
Алма булып, алларыңа
Өзелеп төшәр идем.

Абау, аллам, “уф” та димим –
Уфтана димәсеннәр.
Уфтанырга калган бу, дип.
Дошманнар көлмәсеннәр.