Һине күрһәм йәнгә дауа табам 
Онотола барлыҡ мәшәҡәт. 
Бер йылмайһаң тыуам өр-яңынан, 
Һин- таң кеүек, гүйә нур-шәфәҡ. 

Бер ҡарашың етә минең өсөн, 
Яҙҙар еткән кеүек донъяға. 
Күктә ҡояш йылы нурын һибә, 
Һинең кеүек ихлас йылмая. 

Һине күрһәм иңгә ҡанат үҫә, 
Ҡайнар хистәр тула йөрәккә. 
Һин - ҡояшым, шундай яҡынһың һин, 
Шул уҡ ваҡыт йыраҡ-йыраҡта 

припев 
Һин йылмайһаң яҙҙар кире ҡайта, 
Мөхәббәткә донъя төрөнә. 
Һинең нурың йәшәү көсө булып 
Килеп керҙе күңел түренә