Типа өзім жайлы

Дауысты шығар, колонкаңды аяма,
Бұл жерде баяғы Шыңғыс атты қап-қара бала.
Осы əуенді бағала, құлағыңа жағама,
Олай болса lets'Go тек қана алға.

Красноярка ауылы бұл менің туған мекенім,
Туып, өсіп есейіп, осы жақта көктедім.
Қайта қайтпас көктемім, яғни балалық шақ
Бір жалт етіп өтіп кетті байқамай қалдық шырақ.

Жақындарыма, алғысымды білдіремін,
Тек солардың арқасы əрқашан күліп жүремін.
Мен өмір сүремін солар үшін ғана деуге болады,
Көмектесіп аянбай бар сенімдерін артады.

Мені сыйласаң сені 2 есе сыйлаймын,
Мені қарғасаң ренжеме атып тастаймын.
Себебін айтар болсам бұл көшемнің заңы сондай,
Осы əуенді тыңдап, шайқала бер тоқтамай.

Айтқым келгені будь достойным пацаном,
Не хипишуй бро по решай свойм умом.
Өмірге сен емес өмір саған керек,
Шектен аспа баур онда болғың келмесе котлет.

Типа өзім жайлы жазылған бір екі куплет,
Тыңдағандарға рахмет қолдағандарға құрмет.
Дұшпандарым өлет, оны Чина сезет,
Жақсылары қалат, жамандары кетет.