нараджаецца ў поўным адчаі,
разрывае промнем у цемры,
абвяшчае аб жыцці ў Раі
надыходам супакой вяртае

 крэпкай ніццю зашывае раны,
слёзы з твару высушвае цалкам,
уздымае настрой дараваны
і даецца нам усім змалку--
НАДЗЕЯ

гэта кропля, што ўпала з аблокаў,
цалуючы зямлю вяртаннем,
нават той, хто быў адзінокі,
шукае ў адзіноце кахання

 знахоздяць у цемры дарогу,
цёплым ветрам урываецца ў восень,
не маючы болей нічога--
гэта ўсё што у мяне засталося--
НАЗДЕЯ